woensdag 12 december 2012

Klaar om de koude te trotseren !

Ik zei het al eerder : het werd tijd dat ik eens iets voor mezelf maakte. Met een aankomende buik had ik nood aan een mee-groeiende winterjas ! 
Drie winters geleden nam ik het patroon over van een mede-naaister, zonder echt het origineel te zien. Aangezien ik toen niet genoeg tijd had, belande het patroontje onmiddellijk daarna in de kast. Geen winterjas dus dat jaar!  Gelukkig was de mama zo lief om een warme poncho te breien, maar ik ontdekte toch dat deze mij en mijn kleine spruit niet warm genoeg hadden gehouden. Het moment om het patroon dus eens op te vissen. 
Ik zocht even op internet naar het modelleke en vond dit , dit en dit en moest toch even slikken. Zo een mooie jas vond ik dat nu ook weer niet. Maar de stof was al gekocht 'In den Beer' en ik vertrouwde op mijn mede-naaister dat het wel ok zou zijn. 
Met een klein hartje trok ik met mijn patroon en  stof naar de naailes en liet de juf mij garanderen dat het een pracht exemplaar zou worden. Enkel kleine aanpassingen werden gedaan. Vooral de kraag werd veranderd in een kap. 
het geheel werd gevoerd met lekkere warme fleece van bij Samira. en in mijn voorraad knopen die ik erfde van de oma van ik de ideale knopen. Helaas ontdekte ik dat pas nadat ik een hele dag op knopen-jacht was geweest. 

burda pregnancy jacket 2008
stof : in den beer & Samira
knopen : oma's knopendoosje

Iemand vroeg me hoelang ik zo gewerkt had aan deze jas. Ik deed een kleine rekensom en besloot daarna om dit NOOIT meer te doen.Alles werd eerst met de hand gemaakt, gepast en aangepast en daarna pas echt in elkaar gestoken. Kleine foutjes werden losgemaakt en opnieuw juist herdaan. Ik werkte er ongeveer 10 weken aan in de naailes = 10 x 3 uur. Daarnaast werkte ik thuis ook nog eens elke week minstens een lesje thuis : 10 x  3 uur.dat komt op een totaal van 60 uur !  Soms denk ik dat kleren kopen toch zoveel handiger is! Maar ik ben echt trots op het resultaat en de vele complimentjes laten me het vele werk snel vergeten ! 

De jas heeft me ondertussen al 2 weken warm gehouden, maar het kwam er nooit van om foto's te nemen. Op citytrip besloten mijn vriendinnen dat er wel voldoende duidelijke foto's zouden getrokken worden. Niet helemaal dus, maar je kan je toch al een beetje een idee vormen. Het enige wat ik mis zijn zakken ! Het belangrijkste is dat ik geen kou meer heb en dat er nog ruim voldoende plaats is voor die bollende buik!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten