Vandaag 9/11, voor ons een beetje zoals 1 september. De kleinste meid in huis mocht vandaag ook haar eerste dag op school doorbrengen. Een dag waar hier heel erg naar uitgekeken werd.
Grote broer zorgde voor een aftelkalender, vooral voor zichzelf denk ik. Maar ook ik keek uit naar deze dag, de dag dat ze de grote stap mag zetten, de dag waarop we 's morgens maar op één plaats meer moeten zijn. De dag dat alles dus wat eenvoudiger wordt.
Vol goede moed trok ze deze ochtend naar haar klas, met een boekentas waar ze super trots op is, een fluo-hesje dat speciaal werd gepimt voor de 'Nijntje-klas'.
Als een grote meid startte ze haar dag, boekentas leegmaken, jas aan haar kapstok,... Tot het moment kwam dat ze door had dat wij zouden vertrekken. Dikke tranen rolde er over haar schattige wangetjes, ook ik moest me even sterk houden. Gelukkig viel deze eerste dag toch nog mee en kijkt ze uit naar morgen.
Deze grote stap bracht echter ook een afscheid met zich mee. Iets waar ik nooit echt had bij stilgestaan. Afscheid nemen van vriendjes uit de crèche, van 2 top begeleidsters daar. Pas afgelopen vrijdag had ik het door! Zolang had ik uitgekeken naar deze dag, maar als het dan zo ver is, ja dan moest ik toch even slikken. De laatste keer de deur toe trekken, wetende dat je daar nooit meer gaat komen. Beseffen dat je dochter groot wordt en het nu wel heel erg snel zal gaan, dat ze haar beste vriendinnetje niet meer zal zien, omdat ze naar een andere school gaat.
Ik zei het al, ze had het geluk om 2 schatten van begeleidsters te hebben die de afgelopen maanden/jaren heel goed voor haar zorgden. Die werden dan ook met heel veel plezier in de bloemetjes gezet .
Eentje vroeg enkele weken geleden of ik er nog in slaagde om veel te maken. Toen besloot ik hen eens te verwennen met iets zelfgemaakt. Ik liet dochterlief 2 stofjes kiezen, wat blijkbaar niet erg moeilijk was, ze was heel erg overtuigd in haar keuze. Ik koos nog eens voor de draagtas van Elisanna. Nog steeds één van mijn favoriete patroontjes. De tassen zien er steeds fantastisch uit en ze zijn snel klaar, wat hier wel nodig was. Uitstellen tot het laatste moment, zo ben ik wel. Ook nu dacht ik: die wil ik voor mezelf.
 |
Eline & Anouchka: super bedankt voor de goede zorgen. Ena zal jullie erg missen! ( ik stiekem ook)
** patroon : elisanna**
Leuke geschenkjes ....veel succes met je kleine meid haar tweede dag op school
BeantwoordenVerwijderenDank je wel
VerwijderenLief, die cadeautjes!
BeantwoordenVerwijderenHéééé ! Jouw dochter en onze twee dochters waren ´buurmeisjes´ in de crèche !! Zij zaten bij Petra en Ann en zijn vorige week ook gestart op school . Zo grappig om te ontdekken en leuk ook om te zien dat je ook naait :)
BeantwoordenVerwijderenHadden we dat nu eerder van elkaar geweten hé ;)
Groetjes !
Wat een toeval ! Ze zitten niet op dezelfde school? Maar dat hadden we waarschijnlijk wel al ontdekt.
VerwijderenHopelijk zijn jouw peuters ook goed gestart !
Neen, ik denk het niet : Onze dames zitten in het centrum op school, jammer genoeg niet in een buurtschooltje ... Ze hebben het allebei nog erg moeilijk, maar dat moet allemaal wat tijd krijgen natuurlijk. ´t Is ook zo´n grote stap, hé !
BeantwoordenVerwijderenHet had voor hen misschien wel die stap wat kleiner gemaakt als ze één van de instappertjes al wat kennen. Gelukkig zit grote broer ook op school ;) Lukt het bij jullie vlot ?
O en je maakt wel leuke dingen, zeg ! Kende je blog niet en kwam er heel toevallig op terecht ... ik ga nog wat scrollen en lezen ;)
Onze kleine meid doet het heel erg goed! Grote broer kan ook af en toe voor haar zorgen.
VerwijderenLees maar rustig verder, veel plezier ;-)